about me contacte me آرشیو 03 فوریهٔ 2005 05 فوریهٔ 2005 09 فوریهٔ 2005 19 اکتبر 2006 02 نوامبر 2006 06 نوامبر 2006 13 دسامبر 2006 22 مارس 2007 28 مارس 2007 20 آوریل 2007 26 آوریل 2007 30 آوریل 2007 20 مهٔ 2007 22 مهٔ 2007 07 ژوئن 2007 10 ژوئن 2007 11 ژوئن 2007 12 ژوئن 2007 15 ژوئن 2007 18 ژوئن 2007 20 ژوئن 2007 02 ژوئیهٔ 2007 18 ژوئیهٔ 2007 13 اوت 2007 17 اوت 2007 28 نوامبر 2007 06 ژانویهٔ 2009 17 آوریل 2009

جمعه، فروردین ۲۸، ۱۳۸۸ نمی‌دانم چه شد که پس از مدت‌ها این‌جا سری زدم. جایی که شاید روزگاری قرار بود محل فریادهای‌ام باشد، تبدیل به خلوت‌گاهی شده... شاید برای این آمدم این‌جا که چیزی بنویسم و کسی نبیند. همیشه دوست داشتم چیزهایی بنویسم که کسی آن را نخواند یا هول آن را داشته باشم که کسی آن را نخواند... دفتر خاطرات و دفتر عاشقانه‌های کودکی و نجوانی همیشه این‌گونه بودند... این روزهای سال، پر خاطره‌ترین روزهای عمرم است... همیشه این روزها چیزی در دل‌ام سنگینی می‌کند... همیشه حسی گنگ و خوش‌آیند و آشنا و دل‌آشوب مرا احاطه می‌کند... دیشب جای‌ام خالی بود، این روزها جای‌ام خالی است، جای‌ام بیش‌تر از همه جا پیش خودم خالی‌ است... برچسب‌ها: بازگشت نوشته مديار @    ۵:۴۰ بعدازظهر |